Google

 Draak van Floris

Nog steeds Michaelstijd. Het bestrijden van mijn draken. Dit jaar doe ik even niet aan een diepgaand gevecht met mijn innerlijke strijd. Daar heb ik even geen tijd voor..Het blijft bij oppervlakkig uit de weg ruimen van kleine draakjes die steeds weer uit een of ander kiertje weten te kruipen en me mateloos kunnen vervelen, kriebelen en in de weg lopen.

Te veel boeken tegelijk. Die vijftig tinten, ga ik die uitlezen? Ik vind het toch een beetje bouquetreeks maar aan de andere kant toch interessant. De priemgetallen, iemand stond er mee op het schoolplein en ik moest en zou dat ook lenen/lezen. Leuk boek, maar toch nog niet uit. Die twee daarboven, uit de bieb op school, hier hebben we het over een heel andere draak. En de bovenste, toch wel dagelijks in de handen. Verder nog een boek van Henning Mankel naast mijn bed en moet er voor de leesclub de duizend schitterende zonnen herlezen.

Die was hé? De draak met de zevenhonderd koppen geloof ik...

De jeukende handen draak. Stofjes en andere materiaaltjes die verwerkt moeten. Verleiding is te groot soms. En dan ligt er weer zo'n
"'uitdaging" (wat een woord toch...) te wachten op een beetje tijd. Hoewel ik van de week stof kocht voor een ringsling en die vrijwel meteen maakte. Ik had hem wel nodig. Scheelt. Dat vissenstofje wordt een lekker zittende jumpsuit voor Tijn. Jongetjes vanaf maat 74 moeten volgens de kledingverzinners in stugge spijkerbroekjes en polo shirts. Heerlijk in zo'n draagzak hoor. Jumpsuits wel te koop, maar of van vreselijk synthetisch materiaal of ver buiten budget.

Dan die opvoed draak. Die heeft toch wel een stinkende adem soms. Geduld en een beetje tact was niet verkeerd soms. Mijn ridders trekken soms terecht het zwaard. Soms ook niet...maar dan nog.
En meestal zijn het toch schatjes...

En dan nog deze. Die van die borstvoeding. Voor mij absoluut geen draak. Maar voor diegenen die mij een beetje bekijken als een draak. Mocht ik naar jullie mening af en toe iets te strijdvaardig uit de hoek komen, ik val niet aan. Dat is niet mijn bedoeling.
Ik trek hier het zwaard omdat ik zo graag wil dat het gewoon is.  Niet om een ander aan te vallen die geen borstvoeding geeft. Niet om mezelf op de (ha!) borst te kloppen hoe geweldig ik ben. Want dat ben ik niet. Ik geniet er gewoon zo van. En dat gun ik alle mama's en alle baby's. Het zwaard dus tegen alle vooroordelen en misvattingen. Daarom.