Zo'n tweede regendag in de herfstvakantie. Donder en bliksem in huis. Er werden hier niet zo'n eerlijke toernooien uitgevochten. En dat ging gepaard met nogal wat kabaal. Laatste woorden. Geen leuke gezellige woorden trouwens.
Tijdens een telefoongesprekje met de kasteelheer die even buitenshuis was vroeg ik me hardop af of er een opvoedwinkel bestond waar ze grote waffelijzer verkochten. We besloten samen op zoek te gaan. Intussen kreeg ik nog een bestelling voor wat rollen behang van een lotgenote. Wat er zo leuk is aan sociale media? Onder andere dat. Niet het gevoel hebben dat alleen jouw kinderen feilloos doorhebben dat je de weg in opvoedland even volledig kwijt bent.
Onderweg kwamen we langs de Brunsummer Hei. Daar bleek de opvoedwinkel te liggen.
Een gratis fris windje won het van de storm.

En was de broederschap weer broederschap. In ieder geval voor een paar uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten